O mnie

POZNAJ MNIE

Hanna Dufner

Jestem nauczycielem, pedagogiem-psychotraumatologiem, praktykiem Somatic Experiencing® (SE) metody leczenia traumy wg Petera Levine’a, facylitatorką EmotionAid®, Soma Embodiment® , certifikowanym providerem Safe & Sound Protocol (SSP), treningu słuchowego opartego o teorię poliwagalną Stephena Porgesa oraz absolwentką Certification Program in Traumatic Stress Studies.

Skończyłam pedagogikę na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, pedagogikę traumy w Schweizer Insitut für Psychotraumatologie w Winterthur oraz psychotraumatoligię  w Steinbeis Hochschule w Berlinie (SHB), Somatic Experiencing i SOMA Embodiment w Zurychu.  Ukończyłam Certification Program in Traumatic Stress Studies w Trauma Research Foundation pod kierownictwem Bessela van der Kolka.

Jestem autorką i współautorką publikacji dotyczących problematyki terapii zaburzeń posttraumatycznych u dzieci, dynamiki procesów wychowawczych w rodzinach adopcyjnych i zastępczych oraz wydanych wspólnie z Urszulą Bartnikowską książek „Dziecko – trauma, wsparcie i rozwój. DROGOWSKAZ” i „Poliwagalne wsparcie dla rodziców adopcyjnych i zastępsczych. UWAŻNOŚĆ”.

W 2011 roku, przetłumaczyłam na język polski pierwsze dwa artykuły S. Porgesa: „Neurocepcja” oraz „Teoria poliwagalna: trzy obwody neuronalne regulujące nasze zachowania reaktywne”.  

Od ponad dwudziestu lat mieszkam i pracuję w Szwajcarii.

Książeczki AOA
Książka „Drogowskaz Dziecko – trauma, wsparcie i rozwój” Urszuli Bartnikowskiej i Hanny Dufner w przystępnym dla czytelnika językiem przedstawia naukowe podejście do traum wieku dziecięcego. (...) Wskazówki jak można lub powinno się pracować z dzieckiem są podpowiedzią dla rodzin adopcyjnych i zastępczych, które szukają informacji jak wychowywać dzieci, które niejednokrotnie doświadczyły wydarzeń traumatycznych, wywołujących reakcje traumatyczne. Świadomość leczącego wpływu najbliższego środowiska na dziecko daje nadzieję, że będzie ono w przyszłości dobrze funkcjonować. Uzdrawiające relacje, obecność, rytuały, granice, więzi, sen, akceptacja i zabawa to obszary, którym warto się przyjrzeć, dobrze je zorganizować, aby uzyskać dobrostan u dziecka. Proponowane aktywności są często prostymi czynnościami, które powtarzane systematycznie i świadomie są leczące. Intersujące jest także przedstawienie problematyki więzi w ujęciu tradycyjnym i aktualnym – neurobiologicznym. Wiedza ta daje szersze rozumienie zachowań dzieci wychowujących się poza rodziną pochodzenia. Polecam tę pozycję książkową wszystkim, którzy wychowują dziecko w zastępczych środowisku rodzinnym, dla osób pracujących z rodzinami adopcyjnymi i zastępczymi oraz dla samych rodzin przysposabiającychi zastępczych. Jest to źródło praktycznych wskazówek do pracy z dziećmi. Opracowała: Joanna Czyż – pedagog Ośrodka Adopcyjnego w Lublinie.    

Dyplomy i certyfikaty

Masz pytania? Chcesz się umówić na rozmowę?

Skontaktuj się już teraz!
PRZEJDŹ DO KONTAKTU